Kolejnym wywiadem w serii „Praktyka poza Polską” będącą serią rozmów z prawniczkami i prawnikami, którzy obok praktyki w Polsce prowadzą swoje kancelarie poza granicami kraju jest rozmowa z panią Martą Błędniak, która francuskim „avocat” zrzeszonym w Okręgowej Izbie Adwokackiej w Strasburgu i zagranicznym prawnikiem wpisanym na listę radców prawnych przy OIRP w Krakowie oraz w Monachium (RAK) a także tłumaczem przysięgłym języka francuskiego.
Moi rozmówcy opowiedzą o możliwościach, jakie daje praktyka zagraniczna, wyzwaniach i satysfakcji jaką daje praktyka poza Polską.
Pani Marto, jest pani francuską prawniczką wpisaną na listę prowadzoną przez Okręgową Izbę Adwokacką w Strasburgu; co skłoniło Panią do rozpoczęcia praktyki we Francji?
Po ukończeniu prawa w Polsce wyjechałam do Niemiec a później do Francji, gdzie ukończyłam studia podyplomowe z Prawa międzynarodowego prywatnego i prawa handlu zagranicznego na Uniwersytecie Sorbona w Paryżu oraz studia podyplomowe z prawa umów na Uniwersytecie Capitol 1 w Tuluzie. W Tuluzie zdałam egzamin wstępny (CRFPA) na aplikacje adwokacką zakończoną w 2008 roku egzaminem CAPA i od tego czasu prowadzę własną kancelarię.
Jestem adwokatem francuskim i proponuje usługi prawne w zakresie prawa francuskiego.
Jak wygląda droga polskiego prawnika do uzyskania prawa do wykonywania zawodu we Francji?
Myślę, że najlepszym sposobem przygotowania do pracy jest przejście przez pełną ścieżkę uniwersytecką obejmującą studia na wybranym wydziale prawa a co najmniej ukończenie studiów podyplomowych tzw. DEA lub DESS za moich czasów oraz biegła znajomość języka francuskiego. Elementem koniecznym jest uzyskanie pozytywnego wyniku na egzaminie wstępnym na aplikacje adwokacka. Do egzaminu można przystąpić jedynie trzy razy, a kandydat musi mieć ukończone czteroletnie studia z zakresu prawa lub posiadać równoważne kwalifikacje.
Moja aplikacja adwokacka trwała 18 miesięcy i była podzielona na trzy semestry.
Sześć miesięcy szkolenia teoretycznego poświęcone było na zdobywanie podstaw wykonywania zawodu, ze szczególnym naciskiem na etykę zawodową i praktyczne aspekty praktyki adwokackiej. Pozostała część aplikacji poświęcona była realizacji Indywidualnego Projektu Pedagogicznego (PPI). Celem tego semestru było zachęcenie aplikantów do określenia swoich osobistych wyborów i przygotowania się do integracji z życiem zawodowym. Ja odbyłam praktykę jak aplikant w holdingu należącym do Olivier Sadran, do którego należało również Toulouse Football Club.
Podczas trzeciego semestru aplikacji odbywały się praktyki w kancelarii adwokackiej.
Na zakończenie, aplikanci muszą zdać egzamin Certificate of Aptitude for the Legal Profession (CAPA). Następnie składają przysięgę przed Sądem Apelacyjnym i rejestrują się w wybranej przez siebie izbie adwokackiej. Dopiero wtedy uzyskują prawo do wykonywania zawodu „avocat” i mogą prowadzić samodzielną praktykę.
Według mnie to jest optymalna droga rozwoju kariery adwokackiej we Francji. Daje solidne podstawy, wiedzę i umiejętności niezbędne do pracy w tym zawodzie.
Czy we Francji istnieje podmiot centralny regulujący kwestie akredytacji? Jeżeli tak to jak wygląda proces akredytacji?
Zgodnie z obowiązującym prawem istnieje możliwość dopuszczenia do wykonywania zawodu prawników z Europy.
Są oni zwolnieni z obowiązku odbycia aplikacji oraz egzaminu CAPA, jeśli spełniają określone warunki dotyczące wykształcenia i praktyki zawodowej w kraju pochodzenia. Wnioski o wpis należy kierować do lokalnych Izb Adwokackich.
Praktyka w języku obcym może stanowić nie lada wyzwanie. Czy istnieje obowiązek zdawania egzaminu państwowego weryfikującego znajomość języka francuskiego przed podjęciem praktyki?
Egzamin nie jest obowiązkowy ale nie można wykonywać zawodu adwokata we Francji bez płynnej znajomości języka francuskiego. Pisma kierowane do sądu i stron powinny być staranie przygotowanie i zredagowane. Bez znajomości języka nie ma, wg mnie, możliwości wykonywania zawodu adwokata we Francji. Chcąc praktykować trzeba być komunikatywnym, trzeba umieć się zaprezentować i obronić argumenty, zrozumieć stronę przeciwną, oraz umieć pójść na ustępstwa. To jest absolutna podstawa. Adwokaci zainteresowani praca we Francji muszą najpierw nabyć kompetencje językowe.
Prawo polskie różni się od prawa francuskiego – czy musiała Pani podejmować studia uzupełniające przed przystąpieniem do egzaminu?
Jako magister prawa z Polski nie miałam możliwości zatrudnienia bez podjęcia studiów. Ja wybrałam tę dłuższa, moim zdaniem bardziej odpowiedzialną ścieżkę rozwoju. Ukończyłam studia uniwersyteckie we Francji, czyli licencjat, a także DEA i DESS (5 rok studiów). Proszę też zwrócić uwagę, że również w przypadku prawników europejskich dopuszczonych do wykonywania zawodu we Francji istnieje konieczność uzupełniania edukacji i aktualizacja wiedzy przez udział w szkoleniach proponowanych przez Okręgowe Izby Adwokackie. Tu nie ma półśrodków, bo najważniejsza jest wysoka jakość świadczonych usług.
Prowadząc kancelarię we Francji ma Pani możliwość porównania sposobu organizacji pracy w dwóch państwach. Porównując funkcjonowanie w tych dwóch krajach jakie rozwiązania można by wdrożyć w Polsce a jakie przenieść z Polski do Francji?
Widzę wiele różnic. Przede wszystkim w sposobie tworzenia relacji z klientem, gdzie praca nad sprawami jest interaktywna i wymaga częstej komunikacji z klientem. Renomę tworzy się wynikami, ale przede wszystkim etycznym działaniem i dyskrecją, a credo niektórych adwokatów jest wręcz
„Pour vivre heureux vivons caches”, czyli “Żeby żyć szczęśliwie, żyjmy w ukryciu”.
Warto też zauważyć, że deontologia jest absolutną podstawą pracy. Etyka wyznacza ramy wykonywania zawodu, dozwolone działania, formy współpracy z innymi specjalistami np. księgowymi. Mamy też bardziej rygorystyczne podejście do promowania się w mediach społecznościowych. Każdy z nas ma obowiązek udostępnienia projektu strony internetowej przed jej opublikowaniem. Nie ma też możliwości reklamowania swoich usług w sposób ostentacyjny.
Jaką sugestię lub miałaby Pani dla adeptów prawa, którzy chcieliby pójść w Pani ślady.
Trzeba się zawsze zastanowić nad celem, jaki się sobie wyznacza. Wtedy już jest łatwiej konsekwentnie działać.
Dobra opcją jest np. dodanie do studiów prawniczych studiów na innym kierunku, np. językowym lub ekonomicznym.
Znaczącym atutem jest odbycie praktyk w czasie studiów w międzynarodowych kancelariach, które dają duże możliwości rozwoju oraz możliwość pracy w międzynarodowym zespole.
Trzeba być konsekwentnym i zdeterminowanym i nie zapominać o swoich pasjach oraz konstruktywnym odpoczynku.
Dziękuję za rozmowę.
* Zdjęcie togi pochodzi ze strony pracowni https://boutique.honorys.com
Comments